Niskociśnieniowa chromatografia cieczowa

Chromatografia adsorpcyjna

Znana również jako chromatografia ciecz-ciało stałe, chromatografia adsorpcyjna zatrzymuje substancje chemiczne poprzez ich adsorpcję i desorpcję na powierzchni nośnika, fazy stacjonarnej. Adsorbent tworzy fazę stacjonarną, a substancja rozpuszczona wiąże się z nią za pomocą sił van der Waala i oddziaływań sterycznych. Ponieważ miejsca adsorpcji znajdują się zwykle na zewnętrznej powierzchni fazy stacjonarnej, jako fazę stacjonarną stosuje się stosunkowo małe cząstki. Powszechnie stosowanymi adsorbentami są krzemionka, tlenek glinu, węgiel drzewny, Florisil, poliamidy, celit i ziemia okrzemkowa.

Chromatografia podziałowa

Chromatografia podziałowa polega na rozdzieleniu składników pomiędzy dwie niemieszające się ciecze. Jedną z nich jest ciekła faza ruchoma, podczas gdy druga jest cieczą stacjonarną na stałym nośniku. Materiały stosowane jako stałe podłoże obejmują żel krzemionkowy, ziemię okrzemkową, celulozę, politetrafluoroetylen (PTFE) i polistyren. Obojętne podłoże stałe zapewnia dużą powierzchnię dla ciekłej fazy stacjonarnej.

Chromatografia powinowactwa

Chromatografia powinowactwa oddziela składniki poprzez selektywne i odwracalne interakcje, takie jak przeciwciało-antygen, enzym-substrat lub pary hormon-receptor, z jednym z oddziałujących czynników jako fazą stacjonarną. Ligand powinowactwa jest oddziałującym gatunkiem unieruchomionym na stałym podłożu, takim jak kulki akrylowe, agaroza i żywice Toyopearl, i służy jako faza stacjonarna dla kolumny powinowactwa.

Chromatografia z filtracją żelową

Znana również jako chromatografia wykluczania wielkości, oddziela cząsteczki o różnej wielkości, takie jak białka o różnych rozmiarach i formach oligomerycznych. Fazą stacjonarną jest żywica składająca się z usieciowanej matrycy kulek zawierających pory o określonej wielkości. Kolumny do filtracji żelowej zawierają kulki z poliakryloamidu, agarozy, dekstranu lub ich mieszanki. Izoluje mniejsze anality poprzez zapewnienie częściowego lub pełnego dostępu do objętości porów w cząstkach wypełniających kolumnę.

Chromatografia oddziaływań hydrofobowych (HIC)

Chromatografia oddziaływań hydrofobowych (HIC) oddziela biomolekuły w oparciu o różnice w ich hydrofobowości powierzchniowej. Opiera się ona na interakcji niepolarnych grup hydrofobowych związanych z żywicą kolumny, takich jak butyl, oktyl lub fenyl, z grupami hydrofobowymi na biomolekułach. Jest szeroko stosowana do oddzielania białek przy jednoczesnym zachowaniu ich aktywności biologicznej, ponieważ wykorzystuje mniej denaturujące warunki i matryce.

Chromatografia jonowymienna (IEX)

Chromatografia jonowymienna oddziela cząsteczki na podstawie różnic w ich ładunkach powierzchniowych netto. Powierzchnia matrycy, takiej jak celuloza, krzemionka lub styren-diwinylobenzen, jest kowalencyjnie połączona z naładowanymi grupami funkcyjnymi. Unieruchomione grupy jonowymienne żywicy oddziałują z cząsteczkami o przeciwnych ładunkach. W chromatografii kationowymiennej dodatnio naładowane cząsteczki w fazie ruchomej wiążą się z ujemnie naładowaną żywicą jonowymienną. W chromatografii anionowymiennej ujemnie naładowane cząsteczki w fazie ruchomej wiążą się z dodatnimi ładunkami na żywicy jonowymiennej.

Niskociśnieniowy system chromatografii cieczowej

Niskociśnieniowy system chromatografii cieczowej (LPLC) składa się zazwyczaj z kolumny wypełnionej fazą stacjonarną do separacji, pompy do dostarczania fazy ruchomej przez kolumnę z kontrolowanym natężeniem przepływu oraz detektora do pomiaru eluentu opuszczającego kolumnę.